Παραβολή του Λαζάρου

Παραβολή του Λαζάρου. κατά Λουκά 16:19-31

Γιατί ο Λάζαρος πήγε στον παράδεισο; Μήπως επειδή ήταν πτωχός; Δεν νομίζω διότι βιβλικά δεν στέκει. Τότε γιατί; Πίστη, ο άνθρωπος δικαιώνεται δια πίστεως. Παρόλο ότι υπέφερε τραγικά, πείνα, κακουχία, κρύα και ζέστη, άστεγος ων, και οι σκύλοι του έγλυφαν της πληγές του. Δεν παραπονέθηκε ποτέ, δεν μίσησε κανέναν, δεν περιφρόνησε κανέναν. Και έχων τίποτα να περιμένει από κανέναν, η ελπίδα του ήτο Θεός. Γι’ αυτό όταν πέθανε οι άγγελοι του Θεού ήταν εκεί και πήραν την ψυχή του και την οδήγησαν στον παράδεισο.

Και ο πλούσιος πέθανε και ετάφη. Δεν υπήρξε άγγελος γι’ αυτόν να τον συναντήσει και να τον συνοδεύσει, αλλά λέει η γραφεί αυτόματα ευρέθη στην κόλαση εν βασάνοις. Και από εκεί που ήταν μπορούσε να δει τον Λάζαρο στον παράδεισο και τον Πατήρ Αβραάμ. Και όταν ζήτησε έστω και λίγο νερό απ’ τον Αβραάμ να βρέξει την γλώσσα του ο Αβραάμ του υπενθύμισε πως έζησε την ζωή του. Η πίστης του ήτο συγκεντρωμένη στη προσκαιρότητα, στα λεφτά του. Ήταν πλούσιος, είχε τα πάντα, δεν χρειαζόταν τον Θεό. Τι να τον κάνει. Αλλά το τέλος ήρθε και γι’ αυτόν, και ιδού τα αποτελέσματα.

Ακούω ανθρώπους να λένε όλη την ώρα, πρώτα απ’ όλα η υγεία! Φτωχοί το πνεύματι. Η υγεία είναι κάτι προσωρινό, δεν το παίρνεις στον τάφο. Το ποιο σπουδαίο για τον άνθρωπο είναι η σωτηρία γιατί η σωτηρία είναι αιώνια. Εμείς έχουμε ημερομηνία λήξεως και γι’ αυτό, αυτό που πρέπει να επιδιώκουμε πάνω απ’ όλα είναι η σωτηρία μας.

Εἶπεν ὁ Κύριος· ῎Ανθρωπος τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾽ ἡμέραν λαμπρῶς. Πτωχὸς δέ τις ἦν, ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν Ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον τοῦ ᾽Αβραάμ. Ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος, καὶ ἐτάφη. Καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾽Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε΄ Πάτερ ᾽Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος, καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου΄ ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. Εἶπεν δὲ ᾽Αβραάμ΄ Τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι. Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. Εἶπε δέ΄ ᾽Ερωτῶ οὖν σε, Πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου΄ ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς, ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. Λέγει αὐτῷ ᾽Αβραάμ΄ ῎Εχουσι Μωσέα καὶ τοὺς Προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. Ὁ δὲ εἶπεν΄ Οὐχί, πάτερ ᾽Αβραάμ, ἀλλ᾽ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτοὺς μετανοήσουσιν. Εἶπεν δὲ αὐτῷ, Εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν Προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδ᾽ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

Και όταν ο πλούσιος ζητησε από τον Αβραάμ να στείλει πίσω τον Λάζαρο να προειδοποιήσει τους αδελφούς του για το κακό που τους περιμένει μετά θάνατον, η απάντηση του Πατήρ Αβραάμ ήταν ότι έχουν τον Μωυσή και τους προφήτες. Και ο πλούσιος απαντά, «όχι Πάτερ Αβραάμ,» δεν τους πιστεύουν όπως δεν τους πίστευε και αυτός.

Και ο Πατήρ Αβραάμ του λέει εάν δεν πιστεύουν τον Μωυσή και τους προφήτες , ούτε πρόκειται να πιστέψουν εάν κάποιος επιστρέψει εκ νεκρών.

Το ίδιο ισχύει και για μας σήμερα έχουμε το Ευαγγέλιο και την Αγία γραφή. Και είναι υποχρέωσή μας να τα διαβάσουμε για να έρθουμε σε επίγνωση του Υιού του Θεού.

Κάποιος θα πει, «μα πάω κάθε τόσο στην εκκλησία».

Καλώς κάνετε και πηγαίνετεe στην εκκλησία. Αλλά τι καταλαβαίνεται απ’ τα τροπάρια που ψέλνουν οι ψάλτες και απ’ τα αναγνώσματα που διαβάζουν και από το τι λέει, ψέλνει, και διαβάζει ο Ιερέας;

Αν είστε ειλικρινής θα πείτε όχι και πολλά. Τότε πως η εκκλησία θα σας φέρει σε επίγνωση του Υιού του Θεού;

Μα θα μου πείτε, πιστεύω στον Θεό.

Τι πιστεύεται; Ότι ο Θεός υπάρχει; Και τα δαιμόνια το πιστεύουν τούτο.

Ξέρετε ότι σήμερα υπάρχουν αρχιερείς ανά τον κόσμο που λένε ότι δεν χεριάζετε ο άνθρωπος το Χριστό να βρει σωτηρία; Και πως αφορά αυτό εσάς;

Ο προφήτης Ησαΐας λέει «Οι μακαρίζοντας τον λαόν τούτον πλανώσιν αυτόν, και οι μακαριζόμενοι υπ’ αυτών αφανίζουσιν».

Αυτό μας καθιστά υπεύθυνους για την σωτηρία μας. Και χωρίς γνώση πως θα γνωρίζετε εάν ο Ιεράρχης της εκκλησίας σου δεν είναι ένας απ’ αυτούς;

Αδελφοί/ες μην παρασύρεστε απ’ την προσκαιρότητα, αιωνιότητα είναι εκείνο που μετράει. Δουλεύτε σκληρά κάθε μέρα για να μεριμνήσετε τα κατά του σώματος, κάτι που θα λήξει και θα λιώσει στον τάφο. Για την ψυχή πόσο χρόνο διαθέτετε κάθε μέρα; Όχι και πολύ ε! Και όμως η ψυχή σας θα ζήσει αιώνια. Αλλά που θα ζήσει; Αυτό εξαρτάτε από εσάς. Μην αμελείτε λοιπόν την ψυχή σας. Καθώς εργάζεστε για την μέριμνα του σώματός σας, εργαστείτε ακόμα περισσότερο για την μέριμνα την ψυχής σας.

Και κάποιος θα ρωτήσει, «και πώς να μεριμνήσω για την ψυχή μου».

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να πάρετε ένα Ευαγγέλιο και διαβάστε το και εκεί θα τα βρείτε όλα. Και εάν θέλετε να με ρωτήσετε για οτιδήποτε, μπορείτε δια μέσου του www.smavroulis.net